Dilara Uçar
Beyoğlu Kamusal Sanat Manifestosu
Beyoğlu, kamusal mekanlarının sanat mekanlarıyla çevrelendiği, imgesinin kamusal alanda sanatla özdeşleştiği önemli bir merkezdir. Kamusal mekan ve kamusal alan etkileşiminde bir arayüz oluşturan ‘kamusal sanat’ herkesin, her zaman üretime katılabildiği, üretim süreçlerine dair bilgi sahibi olabildiği ve aktif rol oynayabildiği sanatı ifade eder. Beyoğlu Kamusal Sanat Manifestosu, yazılı ve görsel ifade tekniklerinin kullanıldığı bir manifestodur. Temelini ‘kamusallık’ tartışmasından alan çalışma, sanatı bu bağlamda sorgular. Yapılan araştırmalar doğrultusunda kamusal sanatın Beyoğlu’nda estetik-politik eylem biçimi olarak mekansal karşılığını bulduğu, kendine özgü nitelikleri olduğu görülmektedir. Beyoğlu’nda kamusal sanatın kolektif hafızaya katkısını ortaya koymak, sanat etkinliklerinin ve eserlerinin izini sürerek mümkün olmaktadır. Kamusal sanatın iktidarla ve mekanla kurduğu ilişki, manifestonun çerçevesini oluşturmaktadır.
İktidarın kendi mekanizmasına dahil etmeye çalıştığı, edemediği takdirde yasakladığı sanatsal ifade tehdit altındadır. Bu durum kamusal sanata protestodan ve diğer sanatsal ifade biçimlerinden farklı, özgün nitelikler kazandırmaktadır: Kamusal sanatın mekansız ve göçebe olmasını; kalıcı değil, anlık olarak gerçekleşmesini sağlamaktadır. Kent merkezindeki değişim ise, kentsel dönüşüm ve mega projelerle gerçekleşmekte, bir mücadele biçimi olan sanatsal ifade, bu dönüşüm alanlarında ve kamusal mekanlarda tezahür etmektedir. Manifesto, sanatın kamusallığını farklı açılardan ele almayı amaçlamaktadır.