Muhammed Eker
Antroposende Sosyo-Ekolojik Bir Direnç Kuşağı Olarak Haliç
Gaia hipotezine göre dünya; jeofizik katmanlarıyla oluşturduğu habitat ve bu habitatın paydaşlarının metabolik faaliyetleriyle homeostatik bir iç dengeyi sürdürme eğiliminde olduğu bir süperorganizmadır. Antroposende doğal çevre ile yapay çevre arasındaki gerilim tırmanarak homeostatik dengeden uzaklaşılmaya başlanmış, bu durum küresel iklim krizini ve günümüz metropollerinin parazidik kentsel kurgusunu oluşturmuştur.
İstanbul’da, mikro ölçekte iklim krizine karşı alınabilecek önlemlerin doğal çevre ve yapay çevreyi simbiyotik bir bütünlükle organize edeceği altyapısal biraradalıkları üretecek aralıkların ve potansiyel ortak yaşam habitatlarının oluşturulması araştırmanın amacıdır. İstanbul’da doğal ve yapay sistemlerin tarih boyunca gerilimli ilişkiler oluşturduğu Haliç üzerinden kentin mavi, yeşil ve kentsel altyapılarının bir bütün halinde çalıştığı bir “yeniden süperorganizma” kurgusunu geliştirmek amaçlanmıştır. İklim krizine karşı dirençli ve esnek altyapı kurgusu bütüncül bir ekolojik restorasyonla ele alınmıştır. Potansiyel simbiyotik yaşam alanları üzerinden genel stratejiler oluşturulmuştur.