Sümeyye Karakaya
Kentsel Doluluktan Kent Boşluğuna: Kıyı Dolgu Alanları
Kıyı, kent ve suyun buluştuğu noktada var olan eşik boşluktur. Kıyı, kente ve kentliye imkan sağladığı devinimlerle, gündelik hayat pratiklerine zemin oluşturan kamusal alanlardandır. Bu çalışma, kamusal alan meselesi üzerinden kıyıların güncel durumlarını İstanbul kıyıları bağlamında tartışmayı hedeflemektedir. Kıyıların mevcut durumu söz konusu olduğunda çokça gündemde olan dolgu meselesini ve bu dolguların kıyıda var etmeye çalıştığı boşlukların kamusal boşluk tanımlama durumunu, kıyıyı oluşturan diğer doluluk ve boşluklarla birlikte sorgulamak ve sorgulatmak temel amaçlardandır.
Bu sorgulamalar mekan-olay-hareket doğrultusunda, kıyılar üzerindeki arketipler yardımıyla oluşturulmuştur. Bu noktada arketip kavramının ve bu kavramın kıyıdaki gündelik hayat pratiklerindeki karşılığının tartışılması ve tanımlanması hedeflenmiştir. Arketiplerle birlikte kıyılardaki belli odak noktalarının sekansları üretilip, bu sekanslarla birlikte kıyıların kamusal boşluk olma durumları görünür hale getirilmek istenmiş ve görünür kılınan durumlar üzerinden dolgu meselesi tartışmaya açılmıştır.
Anahtar Kelimeler: Kıyı, dolgu, sekans, arketip