Zehra Genç
Kamusal Hackler : Kabataş Oyunları
Bu proje, kentsel mekânların dönüşümünü oyun kavramı üzerinden sorgulayan eleştirel bir çerçeve sunar. “Dünya yanıyor mu?” sorusundan hareketle, özne ve nesne ilişkisi tartışmaya açılır; özne olarak kentteki eşitsizlikler ve tasarımın politik boyutu, nesne olarak ise bu dönüşümden etkilenen bireyler ele alınır. İstanbul’da özellikle ulaşım projeleriyle hızlanan kentsel dönüşüm, bireyleri farkında olmadan bir oyunun parçası hâline getirmektedir. Johan Huizinga’nın “Homo Ludens” eserinde tanımladığı gibi oyun, özgürce üstlenilen bir faaliyet olup, şehir mekânları da bu oyunla şekillenmektedir. Michel de Certeau, Henri Lefebvre, Kevin Lynch ve Jane Jacobs gibi kuramcıların yaklaşımları doğrultusunda kent; deneyim, etkileşim ve dönüşüm alanı olarak ele alınır. Bu bağlamda oyun, sıradan mekânları keşif alanlarına dönüştürerek kullanıcı deneyimini zenginleştirir. Kabataş İskelesi örneğiyle tarihsel süreçte deniz ulaşımı, kent planlaması ve kamusal hafıza arasındaki ilişkiler analiz edilir. 19. yüzyıldan günümüze Kabataş’ın dönüşümü, İstanbul’daki ulaşım politikalarının izlerini taşır. Proje, bu dönüşümde bireylerin nasıl etkilendiğini ve kentsel mekânda nasıl birer oyuncu hâline geldiklerini kamusal hackler aracılığıyla görünür kılmayı amaçlar. Böylece kent hakkı, bireysel katılım ve tasarımın politik doğası üzerine yeni bir düşünme alanı açar.